Koen Taselaar maakt eigenzinnige tekeningen, keramiek en tegenwoordig ook wandtapijten. Deze geweven verhalen zijn duidelijk hedendaags, hoewel ze ook aan de geschiedenis van de tapijtkunst herinneren. Taselaar staat bekend als een tekenaar die letters, voorstellingen en patronen tot duizelingwekkend volle tekeningen vervlecht. Hoe is hij van die tekeningen tot de tapijten gekomen?

Hij vermengt graag handmatige en digitale technieken met elkaar om zijn werk te vernieuwen.
In 2018 kreeg hij van het TextielMuseum Tilburg het verzoek om een bijdrage aan de tentoonstelling ‘Bauhaus & Modern Textiel in Nederland’ te leveren. Aan dit museum is het TextielLab verbonden, waar kunstenaars met de hulp van technici hun ontwerpen in textiel kunnen realiseren.

Taselaar verkende de uitgebreide technische mogelijkheden van het TextielLab om voor een computergestuurde jacquard-weefgetouw te kiezen. Daarna ging hij zich in het ontwerpen voor en weven met zo’n ingewikkelde machine verdiepen, waardoor hij zijn gewoonlijke, speelse werkproces drastisch moest aanpassen. Omdat hij zich echter prima op het grensvlak van kunst en vormgeving thuis voelt, beviel deze opdracht hem wel.

Tegen de tijd dat het bijna negen meter lange Bauhaus-tapijt van het weefgetouw rolde, had hij de smaak te pakken. Nu wilde hij ook tapijten maken die een direct verband met zijn overige werk hadden; een voornemen dat tot nu toe zestien wandtapijten heeft opgeleverd. Vier nieuwe kleden daarvan zijn te zien in Rollable Ramblings bij Cokkie Snoei.

De Rotterdamse galeriehouder Cokkie Snoei speelt al meer dan 30 jaar een belangrijke rol in het kunstklimaat in de stad. De tentoonstelling ‘Fancy Some Friction, Honey?’, vanaf zaterdag 14 oktober in Kunsthal Rotterdam, presenteert werk van 33 door Cokkie persoonlijk geselecteerde kunstenaars die zij met haar galerie heeft vertegenwoordigd. De gekozen werken reflecteren de eigenzinnige keuzes die Cokkie vanaf de start van haar carrière steeds weer wist te maken, haar opvattingen en de tijdgeest uit de verschillende decennia. Volgens Cokkie moet kunst grappig, bizar en zelfs lelijk zijn, maar nooit saai of voorspelbaar.

For over thirty years, Rotterdam gallerist Cokkie Snoei played an important role in the city’s artistic climate. Shown at Kunsthal Rotterdam from Saturday 14 October, the exhibition ‘Fancy Some Friction, Honey?’, presents the work of 33 artists personally selected by Cokkie Snoei and represented by her gallery. The selected works reflect the quirky choices Cokkie has constantly made since the start of her career, her personal views, and the spirit of the times during the various decades. According to Cokkie, art should be funny, bizarre, perhaps even ugly, but never boring or predictable.

'Pratende papegaaien lezen niet'. Met werk van Gijs Frieling, Maike Hemmers, Joost Krijnen, Ingrid Kruit, Studio Ossidiana, Panamarenko en Koen Taselaar