Voor Rince ligt de overeenkomst tussen kind, oudere en hond, in het leven zonder façade. Een hond is rechtlijnig, veinst niet, heeft geen oordelen over goed of fout, heeft geen bijbedoelingen en is onder alle omstandigheden hond en dus zichzelf. Hij leeft vanuit zijn driften en instincten.
Om zich te verdiepen in de hond is Rince de Jong de laatste vier jaar werkzaam geweest bij een Hondenuitlaatservice en heeft zij cursussen gevolgd die gericht waren op de interactie tussen mens en hond.
De hond wordt veelal beschouwd als een trouwe makker. De mens zoekt vaak liefde, gezelschap en troost bij zijn huisdier. Maar de manier waarop de eigenaar zich richt tot zijn of haar hond vertelt net zoveel over hem of haar. Over zijn eigen verlangens, ambities, schaamte, trots, tekortkomingen, angst, arrogantie en frustraties. Op een directe, maar toch subtiele manier is Rince de Jong de interactie tussen mens en hond gaan vastleggen. Met humor, maar ook met ernst.
Er is door haar gebruik gemaakt van zowel fotografie als film. In de fotografie concentreert zij zich op de houdingen van mens en dier. Door middel van film heeft zij de bewegingen en het verloop van de interactie vastgelegd. Daarnaast speelt geluid een belangrijke rol binnen het project. Ze maakt er de verschillende emoties van ‘de baas' beter invoelbaar, door.
In de documentaire ‘010! Foto Rotterdam', die afgelopen jaar op TV werd uitgezonden, is het ontstaan van ‘Hondenband' te zien; men kreeg er een kijkje achter de schermen van Rince's nieuwe project.
