In zijn nieuwste fotoserie 'Le Retour du Père' keert  Bert Sissingh nog  eenmaal terug naar het ouderlijk huis en zijn inmiddels hoogbejaarde vader.
De onverholen tweestrijd en de hulpeloze verveling uit de eerdere series 'The End of History' en 'The Family of Man' lijken door de zoon te zijn verruild voor een meer volwassen houding tegenover het langzame maar meedogenloze verouderingsproces van de vader.
Door verzet of berusting te verruilen voor een actieve en zelfbewuste identificatie met de vader wordt de zoon alsnog in staat gesteld een gelijkwaardige positie te veroveren.
Het decor van witte lakens waartegen  deze allerlaatste vader-zoon tableaus zich afspelen lijkt zo niet langer een onverwerkt verleden toe te dekken, maar staat eerder symbool voor een nieuw begin en een herwonnen vrijheid.
De ‘eeuwige terugkeer’ van de vader maakt zo plaats voor een eenmalig gebeuren van hoop, afscheid en verzoening.
Nog meer dan voorheen wordt het ‘medium’ fotografie ingezet als actieve bemiddelaar  binnen menselijke relaties. Fotografie overstijgt zo haar puur documentaire karakter door in beelden te reiken tot voorbij de grenzen van de zichtbare werkelijkheid.