'time at sea (...)' can be seen in person. Please make an appointment in advance.
Natuur en kunst kunnen je een gevoel geven boven jezelf uit te stijgen, zodat je loskomt van je dagelijkse gedoe en tot rust komt. Je gedachten staan stil; je ‘bent’ er alleen nog maar. Net als golven die niets afbeelden of verkondigen, ze zijn er alleen maar. Deze ervaring zou je de meditatieve functie van kunst kunnen noemen.
Op de schilderijen van Peter Redert zien we een verre wereld die niet meer bestaat. We zien de interpretatie van het geheugen van een bevroren moment. De scherpte van de werkelijkheid is vervaagd bij alle reizen in de tijd. De realiteit waar Redert weer op stuit heeft dan iets van een verrassende vondst, die je toch ook weer bekend voorkomt.
Het is het standpunt van een fotograaf die als geen ander in staat is die ene seconde voor de eeuwigheid vast te leggen; het moment te ‘bevriezen' in de tijd. Aan die bijzondere kwaliteit van de fotografie kan de schilder dan weer zijn unieke handschrift toevoegen; op het schilderij zien we de interpretatie van het geheugen van dat moment.
Peter Redert bouwt zijn schilderijen laag voor laag op. Eén laag wordt met een roller aangebracht, terwijl de volgende is geschilderd. Er ontstaat een beeld; een voorstelling die het niet altijd verdient bewaard te worden. Vervolgens wordt er dan vaak weer een laag over gerold. Etc. Er is sprake van een ‘sandwichtechniek'. De doeken maken daardoor een doorwerkte en doorleefde indruk met geheimzinnige verhalen in zich bergend.
We zien verstilde minitafereeltjes. Beelden van illusies, samengebalde verhalen en herinneringen. Gevisualiseerde plekken en voorwerpen uit het verleden, waar Redert de herinneringen aan heeft weten te ontfutselen en die je altijd zou willen blijven koesteren, als voorzichtig gevangen vlinders uit je jeugd.
Nature and art can give you a feeling of rising above yourself, in the way that you disconnect from your daily hassle and relax. Your thoughts stand still; you are only there. Like waves that do not depict or proclaim anything, they are only there. You could call this experience the meditative function of art.
In Peter Redert's paintings we see a distant world that no longer exists. We see the interpretation of the memory of a frozen moment. The sharpness of reality has faded by time travel. The reality that Redert encounters again has something of a surprising discovery, which also seems familiar to you.
It is the point of view of a photographer who, like no one else, is capable of capturing that one second for eternity; to ‘freeze’ that moment in time. The painter can add his unique handwriting to that special quality of photography; in the painting we see the interpretation of the memory of that
moment.
Peter Redert builds up his paintings layer by layer. One layer is applied with a roller, while the next is painted. An image emerges -- a performance that does not always deserve to be preserved. Then another layer is rolled. Etc. There is a ‘sandwich technique’. As a result, the canvases make a worked-over and lived-in impression with hidden mysterious stories.
We see hushed mini-scenes. Images of illusions, condensed stories and memories. Visualized places and objects from the past, which you have always wanted to cherish and from which Redert managed to extract the memories. Gently caught butterflies from his youth.
